Sadece sizinle,ilkokulda(sanırım ilkokul 3) derece aldığım şiirimi paylaşmak istiyorum aslında.
İl çapında mıydı yoksa ilçe mi hiç hatırlamıyorum ama birinci olduğumu hatırlıyorum.
Öncelikle şiirin teması savaşa hayır idi.İsteyenlerin kompozisyon ya da şiir yazması söylenmişti sınıftayken.Ben de tabi hevesliyim o sıralar baya.Kompozisyonda üstüme yok havalarında geziniyorum kendimce.
Ama yazmaya çabaladığım kompozisyon acayip yerlere kaymaya başlayınca ben de rotamı şiire çevirmiştim.
Öyle şiire ilk adım atan insanlar gibi bin tane kağıt harcayıp,"-ahh nil hayır olmuyor,böyle başlama" demedim.sadece epey silgi tükettim.(ne farkı varsa artık laf işte benimki de)
Neyse,kafamda taslak oluşturmaya başladıktan sonra tüm kafiye uyumunu, az da olsa düşünerek şiirime başlamıştım.Yaklaşık 15 en fazla 20 dk.sonra da bitmişti.Hiç ümidim yoktu ama "öğretmen" güzel olmuş deyip almıştı şiirimi yarışmaya yollamak için.
Ve önemli bir detay da var ki ben bu şiiri direkt kağıda yazıp yolladım bende yedeği kalmadı,şimdiye kadar da bir yere yazmışlığım yok,akıl defterim hariç.Sanırım en sağlam köşeye oturtmuş zihnim bu ilk şiirimi.
Ve işte sıra geldi sizlere bu şiiri aktarmaya hatta bu şiirciği aktarmaya.
Yalnız öyle beylik bir tavırla değerlendirmeyin sakın havaya girip.3.sınıftan ne beklenir ki.Sadece eski anılarımı yad edip özlem duyuyorum galiba..
Uzatmadan yazayım..
Şiir teması : Savaş karşıtı bir tavır.
SAVAŞ'A HAYIR
Savaşlar olmasın,
Barış olsun dünyada,
İnsanlar mutlu olsun,
Ağlamasınlar asla.
x x
Çocuklar ölmesin,
Analar üzülmesin,
Mutlu bir yaşam için,
Savaş'a hayır densin.
İşte budur şiirimsi şey.Özellikle o gün nasıl yazdıysam şimdi de öyle yazdım.
Kırmızı kalemle attığım başlığımı,dörtlükler arası koyduğum çarpı işaretlerini bile.
O zaman ki saf ,şirinliği bir kez daha yaşadım.
Ne şiir ama dimi..;P
Kestikk ;)
Okuyunca, böyle biraz daha uzun olsa şiir onu okudukça gözlerim dolacakmış hissine kapıldım. Aynen 3. sınıftayken benim de şiir yazmaya merakım vardı ve onlarda buna benziyordu :) Tabi bir de biz arkadaşımla yazardık. Yani ben kağıda o bilgisayara. Sonra benim şiirimi bilgisayardan çıkartır, çıkartmadan önce altına "Yazar: Ezgi ... Besteci: Ecem ..." derdik. Ahh ahh. Ne alakaysa besteci de, İstiklal Marşından özenirdik. Sanki 20 yıl öncesinden bahsediyorum haa.
YanıtlaSilHer yaşın güzelliği bu olsa gerek :)
YanıtlaSilNe güzeldir o masumca yapılan şaşkınlıklar :)
Senin için biraz daha uzatayım şiiri de duygu seli yaşayalım :P
bence sen son zamanlarda çocukluğunu özlüyorsun niil, sürekli böyle bir geçmişe gitmeler, milleti de götürmeleeer falaan =)
YanıtlaSilevet,hem de nasıl özlüyorum sercan ya :/ öyle böyle değil..
YanıtlaSilçocuk yüreğin barış isteği daha ne olsun, o yaşta böyle bir duyarlılık göstermen ne güzel,daha da mutlu oldum şimdi seni tanıdığım için :)
YanıtlaSilteşekkür ederim :) ben de çok mutlu oldum tanıdığıma gerçekten :)
YanıtlaSilŞiirin devamı gelirse yanımda mendil filan bulundurayım en iyisi, ne olur ne olmaz :P
YanıtlaSildevamı olursa sana adayacağıma emin olabilirsin :D
YanıtlaSil