Evet.
Özledim sizi, o kadar !
Bu aralar her yerde birileri var. Yine geçen seneyle mukayese edeceğim ister istemez.
Geçen seneki durağanlığın ardından, birden bire gelen kalabalığı kaldıramıyorum sanırım. Yaşlanıyor muyum ne?
Şimdi bana diyeceksiniz ki yuh be Nil, amma da nankörsün diye.
Ama yok ya, bu nankörlük değil. Sadece ani geçişler zihnimi yoruyor anlaşılan. Ya da bir ihtimal daha var...o da ölmek mi dersin? demeyeceğim tamam tamam :)
Şaka bir yana, bir diğer ihtimal ise, ne istediğimi mi bilmiyor oluşum anlamıyorum.
Şöyle bir durum da var ki; gün içinde bunları anlamıyorum.. Ne zaman ki bir başıma kalayım, sakinlik bulayım hop aklıma geliyor gün içinde yaşadığım, içinde bulunduğum kalabalık kalabalık kalabalık.. Bu da boğuyor bazen.. Ama biliyorum ki buna da alışacağım.. İstesek de istemesek de hayatta her şeye alışmıyor muyuz zamanla...
Bu arada blogumu çok boşladığımın farkındayım ve bu duruma çok üzülüyorum. Ama hak verirsiniz ki vize dönemindeyim ve size şöyle iyi bir haber verebilirim ki gayet güzel gidiyorlar :) Bana şans dileyin bu güzelliğin devamı için.
Pek çok öperim. Hoş kalın.
( Başlık için ilham alınan, hatta çalınan. Buyurunuz benden size ;) )
Cut!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder